Podróż po Europie, w którą wyruszył Władysław Waza, ukształtowała smak artystyczny przyszłego króla i pomogła mu nawiązać inspirujące kontakty, które zaowocowały wyjątkowym zjawiskiem kulturowym. Zainaugurowany w 1627/1628 r. , a funkcjonujący nieprzerwanie w latach 1635–1648 w południowym skrzydle Zamku Królewskiego w Warszawie teatr był nie tylko pierwszą stałą instytucją tego typu w Polsce, ale także jednym z pierwszych stałych teatrów operowych poza Italią. Oprócz dramatów muzycznych, baletów dworskich i spektakli komedii dell’arte można było tu podziwiać liczne występy angielskich aktorów.
Polscy i zachodnioeuropejscy badacze reprezentujący rozmaite dziedziny i wrażliwości przedstawiają wieloraki obraz królewskiego patronatu w kontekście dokonującej się wówczas europejskiej wymiany kulturowej, w której to warszawsko-wileński dwór odgrywał pierwszoplanową rolę.
O pracach nad planowanymi wystawami muzea zwykle nie informują wcześniej. Katalogi towarzyszą wystawom już otwartym, przekładają się potem na pamięć o nich. Tym razem rzecz ma się inaczej. Obszerny, liczący trzysta czterdzieści dwie strony i bardzo bogato ilustrowany tom esejów (jak chcą redaktorzy), w istocie zaś artykułów naukowych, ukazał się, co czytamy w krótkim wstępie autorstwa Wojciecha Fałkowskiego, obecnego dyrektora Zamku Królewskiego w Warszawie, w ramach dopiero przygotowywanej wystawy o teatrze wazowskim. Niestety, wraz z pominięciem przestrzeni teatralnej w trakcie odbudowy Zamku w latach siedemdziesiątych bezpowrotnie utracono możliwość bezpośredniego odwoływania się do dziedzictwa teatru władysławowskiego. Kilka zamieszczonych w książce ilustracji – zarówno tych z epoki, jak i tych będących próbami cyfrowych rekonstrukcji sali teatralnej – jedynie w niewielkim stopniu wypełnia ten brak. (Przy okazji, przede wszystkim z tekstu Jacka Żukowskiego, dowiadujemy się niemało o samej strukturze architektonicznej teatru). Dalej pracować musi już wyobraźnia czytelników. Zestaw ośmiu artykułów wyobraźnię tę wspiera i stara się brakowi realnej przestrzeni przeciwdziałać.
CZYTELNIA, 2/2024, miesięcznik TEATR
Znakomite. Nie tylko dla teatromanów…
Meloman
Kolejny świetny tom z fajnej serii eseje…
Lido
